Vandaag samen met Harry mijn man naar het Sophia Kinderziekenhuis geweest. Mijn zus zou meegaan maar moest helaas afzeggen wegens een zware verkoudheid. Mijn zus heeft ook een aantal van de knuffels van deze foto gehaakt.

Wij hebben alle knuffels gebracht en mochten mee naar de operatie-afdeling. Er is daar eerst een soort van receptie/wachtruimte waar de kinderen al dan niet in een bed wachten totdat ze geopereerd worden. Hier is ook wat speelgoed en ook de kast met de knuffels. De verpleegster die dienst had was dolgelukkig met onze komst. Er waren geen knuffels meer en vooral een rammelaar was iets waarop ze zat te wachten.

Liz vertelde dat heel vaak het eerste waar de kinderen naar vragen na de operatie de knuffel is die zij gekregen hebben voor ze naar binnen gingen. Het geeft ze heel veel troost en houvast. Dat maakt het weer de moeite waard om hiermee door te gaan.

De verplegers gaan nu zelf uitzoeken wat zij willen hebben naar aanleiding van deze website. Het feit dat de knuffels veilig zijn (veiligheidsoogjes) en gewassen kunnen worden is een positief punt. De vrolijke kleurtjes zorgen voor een glimlach voor kinderen die zich op dat moment toch wel heel slecht voelen en een opkikker kunnen gebruiken.

Harry is vrijdag jarig en gelukkig vraagt hij weer donaties voor nieuwe knuffels. Er blijft dus werk aan de winkel wat meteen het probleem van “wat is mijn goede voornemen voor 2015” oplost.

Deze collectie is op 7 januari 2015 gebracht bij Sophia kinderziekenhuis